Երկրում փոփի գերիշխանություն է՝ սկսած մշակույթից, վերջացրած՝ քաղաքականությամբ

«Քաղաքական մտահորիզոնի այս դեգեներատ վիճակը գալիս է նրանից, որ իրենց մշակութային մտահորիզոնը ճղճիմ է, շատ վատն է»: Սա ռեժիսոր, պրոդյուսեր Էդգար Բաղդասարյանի բնորոշումն է՝ Հայաստանի քաղաքական մշակույթի դրսևորումներին առհասարակ: Ռեժիսորի կարծիքով՝ երկրում փոփի գերիշխանություն է, իսկ կոչումների ինստիտուտը սովետի մնացուկ է, որը պետք է վերացնել: Կոչումներ շռայլելու այս սովետաբույր քաղաքականությունը վերացվել էր ՀՀՇ-ի իշխանության գալով, որը, սակայն, վերականգնվեց երկրորդ նախագահի օրոք ու հիմա սահուն քայլերով ընթանում է առաջ՝ իր ճանապարհին վաստակավոր դարձնելով որոշ անվաստակների ու ժողովրդականացնելով որոշ անհայտների: Ինձ ծանոթ դերասանուհիներից մեկը, որը պատկառելի տարիքի է հասել և հայ թատրոնի մեջ որոշակի ներդրում է ունեցել և վաստակավոր արտիստի կոչում է ստացել դեռևս սովետի ժամանակ, ցանկանում էր ժողովրդականի կոչում ստանալ: Այս դերասանուհին, ով առանձնապես կարևորություն չի տալիս նման ձևականություններին, ասում էր, թե ամաչում է, երբ իրեն էլ են վաստակավոր կոչում, ասենք՝ մի երիտասարդ դերասանի էլ, ով դեռ նոր է սկսում անցնել թատրոնի հեռուները տանող մացառուտներով: Բարեկամուհուս ասել էին, որ պատրաստի ողջ կենսագրությունը՝ խաղացած դերեր, ստացած բնութագրեր, և ներկայացնի նախարարություն: Արեց: Եվ… չստացավ: Ավելի ուշ ռեժիսորներից մեկը ականջիս շշնջաց, թե ժողովրդական կոչում ունեցողներին պետությունը որոշակի գումար է վճարում:

Էդգար Բաղդասարյանը կայքերից մեկին տված հարցազրույցում նաև ասել է, թե նրանք, ովքեր պետք է ԲՇԳ-ի պետ աշխատեին, մշակույթ են ձևավորում: Չեմ կարող ասել՝ ԺԲՇԳ-ի պետ, թե ռեստորանի մենեջեր, բայց որ Հայաստանում առկա մշակութային քաղաքականությունը հաճախ չեղածի հաշիվ է, փաստ է: Նույնը, ի դեպ, քաղաքական դաշտում է: Քաղաքականությամբ զբաղվում են մեծ մասամբ մարդիկ, ովքեր խոսքի մեջ էժանագին պոպուլիզմն են նախընտրում կամ պարզապես միայն դրան են ընդունակ: Անկախ նրանից՝ իշխանություն են ներկայացնում, թե ընդդիմություն:

Կարինե ՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Հե՜յ, հեղափոխություն, ո՞ւր մնացիր
• Հանրահավա՞ք եք ուզում, ինքնե՛րդ էլ արեք
• Եռյակում միմյանց հետ հայտարարություններո՞վ են խոսում
• Գյումրու ռուսական ռազմակայանը նախընտրելի ԶԼՄ-ներ ունի՞
• Սխալ տնտեսական քաղաքականությունը հարվածում է սպառողի գրպանին
• «Ժառանգության» հետ մի բան այն չէ
• Օրենքները լավն են, երբ գործում են
• «Ժառանգությունն» ինքն է իրեն դուրս դրել ընդդիմադիր դաշտից
• Ո՞վ պետք է փոխհատուցի գյուղացու կրած վնասի համար
• Դեղերի գները, այնուամենայնիվ, կբարձրանան
• Լիդինգթոն. «Հայ-թուրքական արձանագրությունները պետք է կատարվեն առանց հետաձգման»
• Ծառուկյանն ավելի քան կոմպրոմիսային է
• ԲՀԿ-ի «վազքը» ավելի կարճ կլինի, քան ենթադրվում էր
• Նոր ընդդիմություն կձևավորվի՝ ընդդեմ իշխանության և ոչիշխանականների
• Իշխանափոխությունից հետո «լավ» ընկերները կմնա՞ն համակարգում
• Հոկտեմբերի 27-ի բեռն ու Հայաստանի ապագան
• Գագիկ Ծառուկյանը ներողություն կխնդրի՞
• Ի՞նչ կա Ծառուկյանի մտքին
• Երբ որդեկորույս մայրերին քաշքում են ինչպես խուլիգանների
• Երբ հասցեատերն ավելի կարևոր է, քան հարցն ինքնին

Մեկնաբանություններ